Sinds ik in mijn appartement woon en ruimte heb voor een grote eetkamertafel is mijn verzameling legpuzzels flink gegroeid. Ik begon met de welbekende Jan van Haasteren puzzels, inmiddels zoek ik het in de wat kleinere merken waar wat meer bijzondere puzzels te ontdekken zijn. Puzzels met afwijkende vormen (rond of zelfs in de vorm van een dier), maar ook puzzels waarvan de stukjes allerlei vormen hebben. Puzzels in allerlei kleuren of juist een compleet effen puzzel: zelfs die uitdaging ga ik graag aan.
In tegenstelling tot veel van mijn andere hobby’s zorgt het maken van een legpuzzel ervoor dat ik even los kom van alle steeds maar doorgaande gedachten. Door de concentratie op de puzzelstukjes en het bezig zijn met mijn handen, is daar geen ruimte voor. Ik kom echt even tot rust. De eventuele spanningsklachten verdwijnen tijdens het puzzelen ook als sneeuw voor de zon.
Ook door middel van verbeelding kan puzzelen uitkomst bieden: praten over puzzels helpt tegen de spanning, leidt mij af en kan zelfs een herbeleving voorkomen. Tijdens mijn eerste periode traumatherapie was het denken aan de puzzel waar ik op dat moment aan werkte mijn ‘veilige plek’. (als de spanning te hoog op liep, begon mijn psycholoog dus te vragen naar puzzels)
Van mijn begeleider mag ik het puzzelen geen simpele afleiding meer noemen of tijdsbesteding. Dat doet tekort aan de mentale ondersteuning en ontspanning die het mij geeft. Regelmatig krijg ik dan ook als opdracht om te gaan puzzelen. Een paar weken terug, toen ik door de wissel van medicatie zo onrustig en chaotisch was, heb ik een record puzzelen gevestigd. Dat was het enige dat mij langer dan een paar minuten op een stoel kon houden.
Eigenlijk zou de aanschaf van legpuzzels vergoed moeten worden uit de basisverzekering. Of op zijn minst uit de WMO als vorm van therapeutische dagbesteding.
Vergoed puzzelen. Ik ben vóór. Zo fijn dat het dit voor jou biedt. En heel mooi dat het je zelfs kon helpen bij een traumabehandeling. Ik herken het trouwens wel, dat puzzelen je hoofd even stil kan zetten.
Ik denk zomaar dat bij kleuren voor jou ongeveer hetzelfde geldt.
Vergoeding van legpuzzels is een heel goed idee, vind ik dan.
Dat stoppen van gedachten en tot rust komen heb ik wel met lego, maar niet met legpuzzels.
Ik kan helemaal opgaan in een legpuzzel, maar dan ben ik ondertussen nog steeds aan het denken, intern monologen tegen anderen houden enzo. Ik heb zelfs jaren bewust niet gepuzzeld, omdat ik er zo somber en in mezelf gekeerd door werd.
Later ben ik weer gaan puzzelen, maar dan wel met muziek erbij aan, zodat ik niet verdwijn.
Jammer dat het met puzzelen voor jou niet werkt. Lego is voor mij ook een goede optie! Wel grappig trouwens, wat jij omschrijft over die monologen tijdens het puzzelen: dat doe ik zelf onder de douche… dan moet ik me er echt aan herinneren dat ik daar mag ontspannen. Het zijn trouwens niet eens monologen, want in gedachten weet ik ook altijd precies wat de ander terug zegt.
puzzelen is heerlijk. het geeft ruimte. je kunt elk stukje op z’n plek leggen. veel beter als in het gewone leven.