Waar de meeste mensen naar de opticien gaan voor een oogmeting, een montuur uitzoeken en een week later met een nieuwe bril naar buiten lopen (en nee, ze blijven geen week binnen bij de opticien) duurde dit proces bij mij dit keer zo’n 2 maanden.
Wat ik zelf al een tijdje wist, bleek overduidelijk uit de meting: ik had ondersteuning nodig bij het lezen. Mijn nieuwe bril zou dus een multifocale bril worden.
Op advies van de optometrist koos ik in verband met de cilinders in mijn glazen en in verband met mijn autisme voor een van de betere kwaliteiten. Zo is er zo weinig mogelijk vertekening. En in eerste instantie liep ik na een week dus inderdaad naar buiten met een nieuwe bril. De eerste dagen was het geen succes, ik zag steeds van alles wazig, was duizelig en vooral: ontzettend overprikkeld door de geheel andere ervaring zo direct op mijn ogen.
In de week die volgde verdween de duizeligheid, maar de overprikkeling bleef. Overprikkeling doordat het beeld anders binnenkomt, doordat niet alles scherp is. Overprikkeling ook omdat mijn ogen en hersenen continu bezig waren met verwerken van wat ik zag, scherpstellen, bedenken hoe ik anders door de glazen kon kijken voor meer scherpte, et cetera.
Na een maand merkte ik nog steeds geen verbetering: het bleef onrustig en vermoeiend. Van de opticien kreeg ik toen de mogelijkheid om bifocale glazen te proberen (daarin zit geen verloopgedeelte maar is er alleen sprake van een vertedeel en een leesdeel). Ook dit bleek voor mij geen succes en toen was er maar een oplossing mogelijk: twee brillen.
In hoofdlijnen zijn er twee zaken waar je aan moet wennen.
Het eerste geldt voor iedereen. Je moet leren door welk gedeelte van de glazen je het beste kunt kijken en hoe je daarbij je hoofd moet bewegen. Dat kostte mij veel tijd, maar na week of drie ging dat me redelijk goed af. Al bleef het veel inspanning kosten.
Het tweede maakt het denk ik voor mensen met autisme zo lastig. Een brillenglas met meerdere sterktes is onlogisch. Je zult nooit meer alles goed scherp zien. Dat was denk ik ook waarom ik tegen de verwachting in bifocaal misschien nog wel lastiger vond dan multifocaal. Door het grotere leesdeel in de bril zag ik nog meer onscherp om me heen. Ik bleef aanlopen tegen mijn autistische logica: “als ik een bril op heb, moet ik alles scherp zien”. En dat is dus niet zo omdat je natuurlijk regelmatig door een ‘verkeerde’ scherpte naar iets kijkt.
Via sociale media deed ik een klein onderzoek waarop in totaal 255 mensen reageerden.
Zoals je ziet is voor het mensen met autisme moeilijker (maar zeker dus niet onmogelijk) om te wennen aan een multifocale bril. Ook zonder autisme is het percentage dat niet kan wennen trouwens aan de hoge kant. Ik denk dat dit komt omdat er ook in die groep veel neurodiverse mensen gereageerd hebben.
Volgens de opticien waar ik mijn bril kocht, kan uiteindelijk 5% van de mensen
niet wennen aan een multifocale bril. Zeker voor mensen die vooral met hun ogen bewegen bij het kijken (en dus niet met hun hoofd) is het wennen lastig omdat je op een andere manier moet leren kijken.
Lukt het nu goed met twee brillen?
Ja, dat bevalt me prima!
Fijn dat de opticien zo met je mee heeft gedacht. Ik vind dit heel interessant om te lezen en vrees een beetje voor het moment (waarschijnlijk over niet al te lange tijd) dat ik ook toe ben aan multifocale glazen. Ik heb al eens glazen met ‘verloop’ gehad (dat heette anders, maar weet niet meer hoe, was een soort voorloper van multifocaal) en kon daar al eigenlijk niet aan wennen…
Je kunt altijd kiezen voor twee brillen (al zou ik wel eerst multifocaal proberen). Ik ben er inmiddels helemaal aan gewend, bril op en bril af. Borduren en kleuren met een leesbril is echt een uitkomst!
Hallo, fijn dat je dit deelt. Jammer dat je opticien dit niet eerder heeft opgemerkt.. Dit ‘probleem’ is niet nieuw. Als opticien stel je vragen, en moet je ook goed naar je klant kijken en op zijn kijkgewoonte letten. Ik weet niet waar je bent geweest, maar een goede vakopticien had hier in zijn advies rekening mee gehouden. Wordt het dan qua kijken anders? Niet per sé, maar het had in de acceptatie wel gescheeld. Nu is er onder het mom van meting en autisme vooral een duur glas geadviseerd, wat uiteindelijk niet heeft geholpen.
Dank voor je reactie. Van mijn kant alleen maar lof voor deze opticien. Er is goed meegedacht, ik mocht proberen of ik zou kunnen wennen en heb zonder extra kosten ook nog bifocale glazen mogen proberen.
Wat goed dat je dit beschreven hebt Annemiek. En ook een fijne opticien om zo met je mee te denken. Ook al is twee brillen misschien minder plezierig, altijd beter dan steeds maar wazig zien.
Het is inderdaad vaak wisselen, maar ik ben blij met het heldere zicht.