(eerder gepubliceerd op 29 mei 2020 op Geloven met autisme)
Autisme is voor mij sterk verbonden met logisch denken, met zekerheid, met net zo lang zoeken tot je een antwoord hebt. En geloven is misschien wel het tegenovergestelde.
Geloven is (voor mij in ieder geval) niets zeker weten. Veel meer is het vragen stellen, is het twijfelen, heel soms even vertrouwen. Tot de vragen weer komen.
Lang dacht ik dat het betekende dat ik niet geloofde, dat ik iets fout deed. Want waar was de logica, waar was de zekerheid, waar waren de antwoorden? Die moesten er toch ook in het geloof zijn?
Inmiddels besef ik dat geloven en vragen stellen bij elkaar horen. Dat het niet zo is dat ik eerst definitieve antwoorden en zekerheid moet vinden en dat ik dan pas mag zeggen dat ik geloof. Nee, geloven is juist het stellen van die vragen, is het zoeken.